۱۳۹۰ آذر ۴, جمعه

در کورپوریشن کوفتی

ریدن هنر است، اَن بودن هنری والاتر
سر کار، صحنه یکتای ریدن‌های ماست
هر کسی تاپاله‌ای اندازد و از صحنه رود
این توالت پیوسته به جاست
آن‌تر آنی که اَنان بسپارند به یاد

*در محیط کاری مسموم، آدم خیلی باید حواسش را جمع کند که به یکی شرکت‌کننده‌های «مسابقه‌ی اَن بودن»  تبدیل نشود که عطش برنده شدن در این مسابقه، مثل ذات نامش، خفه‌کننده است.