فرگیس

یکی از مشخصه های فرنگ آمدن و زندگی ساختن، اینه که وسایلت محدود می شن به چیزایی که تک تکشون یاد آور یه دوست یا یه خاطره است. چیزایی نداری که از وقتی چشمت رو باز کردی داشتی و اغلب حتی دوستشون هم نداری. هر چی هست یا دوستدارانت گرفتن یا خودت گرفتی اونم با هزار تا داستان. و وقتی تنها و تو سکوت نگاهشون می کنی می بینی با اینکه آدم ها نیستن ولی چقدر آدم دور و برته. خاطره شون دلگرم کننده است و نبودشون ناامید کننده.