۱۳۸۸ دی ۲, چهارشنبه
آقای شل سیلور استاین وقتی این کتاب قطعهی گم شده رو می نوشت یه چیزی رو فراموش کرده بود. اونم اینکه قطعهی گمشده مقطعی است. بر اثر نداشتن رژیم غذایی مناسب به راحتی و به مرور زمان چاق میشی و یواش یواش لیز میخوری میافتی بیرون. لاغر هم بشی همینه. دیگه نگهت نمیداره. تقصیر نداره؛ خودت ول میشی بیرون. بعد میزنی تو سرت که دیگه جا نمیشم؟ قطعهی گم شده نبودی یا فقط چاق/لاغر شدی؟!
اشتراک در:
نظرات پیام (Atom)
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر