skip to main
|
skip to sidebar
۱۳۸۸ اسفند ۴, سهشنبه
این موقعها که میشود، خانهام یواش یواش با خودش خلوت میکند. عاشق صدایش توی این ساعتم. صدای بیصدایی. حتی من پرسروصدا هم هیچ صدایی در نمیآورم تا یک وقت خلوت گره خوردهی اون با من، به هم نریزد.
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر
پیام جدیدتر
پیام قدیمی تر
صفحهٔ اصلی
اشتراک در:
نظرات پیام (Atom)
فهرست وبلاگ من
قصههای عامهپسند
به اتفاق
مداد هاش-ب
تراموا
Baloot
الیزه
امیرمهدی حقیقت
سراب ساز سودا ستیز
کدئین
قوزک پای چپ یک زرّافهی ایدهآلیست که در یک عصر پاییزی سیگارش تمام شده میخارد
fineline is lost
تنبل تنپلول
ناژو
جستار
Expired County...
.: my reticence :.
تزاد
ريزنوشت
Semialism
بیرون قاب قدم بزنیم
Wasted
Opium
آواره بر فرازِ دريایِ مه
بايگانی وبلاگ
اوت
(1)
سپتامبر
(2)
ژوئن
(1)
آوریل
(3)
دسامبر
(2)
اکتبر
(1)
اوت
(3)
ژوئیهٔ
(4)
ژوئن
(2)
مهٔ
(2)
آوریل
(5)
مارس
(3)
فوریهٔ
(2)
ژانویهٔ
(2)
دسامبر
(7)
نوامبر
(1)
اکتبر
(4)
سپتامبر
(9)
اوت
(4)
ژوئیهٔ
(9)
ژوئن
(6)
مهٔ
(7)
آوریل
(12)
مارس
(7)
فوریهٔ
(6)
ژانویهٔ
(11)
دسامبر
(13)
نوامبر
(11)
اکتبر
(12)
سپتامبر
(15)
اوت
(8)
ژوئیهٔ
(10)
ژوئن
(8)
مهٔ
(17)
آوریل
(22)
مارس
(8)
فوریهٔ
(15)
ژانویهٔ
(15)
دسامبر
(27)
نوامبر
(27)
اکتبر
(20)
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر