فرگیس

وقتی هر بار از سر بی‌دقتی، کش و قوس‌های حروف را سرسری بگیری و خوب نوشتن را به روز بعد حواله دهی، یکباره به خودت می‌آیی و می‌بینی نوشته‌های چند سال پیشت هم، همانطور بی‌دقت و به عبارتی بدخط نوشته شده است. دیگر احیای خطی که می‌توانست بهتر باشد و موعدش هیچ وقت فرا نرسید، معنایی ندارد چون حداقل برهه‌ای از زندگیت را بدخط بوده‌ای.