دمتان گرم

وبلاگ چیز عجیبی است. نویسنده یک سری وبلاگ ها را رسما دوست دارم. یعنی پست‌هایشان را که می خوانم و از تصور حالات و قیافه‌ای که نمیشناسم و او تصویر کرده لبخند به لب‌هایم می‌آید، در بسیاری مواقع متوجه می شوم که در دلم دارم قربون صدقه‌شان هم می روم که در دنیای واقعی این حالتم مخصوص دوست‌های خیلی نزدیک است.