فکر کن نشستی با خیال راحت در فضای باز، ساندویچ و چیپس و آب میوه می خوری، آن هم در این مملکت که همین 3 قلم برایت نزدیک 7 پوند خرج برمی دارد، و سرت در مجله است که می بینی آدمی با وضعیت ناگواری ایستاده کنار میزت و زل زده به تو و حداقل دو باری هم تو را مخاطب قرار داده که به دلیل غرق بودن در مقاله نفهمیدی. بعد در چشمت زل می زند و می گوید:
Could you spare a change please?
No, Sorry!
عنوانش تکدیگری، گدایی یا هر چیز دیگر... کار هم نادرست و زیان بار است، قبول! میخواهم بدانم تو اگر جای من بودی می توانستی به خوردن ادامه بدهی؟
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر