۱۳۹۱ اردیبهشت ۲۳, شنبه

سقوط آزاد

آدمی است ریزبین و تیزبین، که بی‌اغراق رفتاری نیست که در یک چشم به هم زدن از کسی بروز کند و از نگاه او دور بماند؛ از سریع‌ترین نگاه‌های دزدکی گرفته تا لبخندهای معنادار و حرکات کوچک و غیرارادی... نه تنها برای آشنایان،‌ که برای همه!‌ فردی معقول، سریع‌الانتقال و مسلما دقیق.

این آدم، نگاه معناداری را بی‌توجه نادیده می‌گیرد و به جای واکنشی از همان جنس، هماهنگ با آن، یا دست‌کم بیان جمله‌ای صریح، در سکوت کامل، حرکات عجیب و غریبی از اعضا و عضلات صورتش نشان می‌دهد؛ چشمانش را تاب می‌دهد، ابروانش را به هوا می‌اندازد، لبانش را کج و معوج می‌کند و ... معقول، سریع‌الانتقال و دقیق است، با این توضیح که انکارت می‌کند.

نمی‌دانم آدم کجا خطا می‌رود و با دیگران چه می‌کند که یکباره و بدون هیچ دلیلی، تمام راحتی‌ها و صراحت‌ها از بین می‌رود. ناآرامی در میان خانه می‌کند، یکرنگی معنایش را از دست می‌دهد و همه چیز به بازیچه‌ای برای گذر زمان تبدیل می‌شود. لحظات حضوری که زمانی برایش لحظه شماری می‌کردی، به لحظات بی‌قراری تبدیل می‌شوند. بی‌قراری ناشی از نیافتن ذره‌ای از شناخت‌هایت از کسی که تا همین چند هفته پیش، بهترین دوستت بود. 

هیچ نظری موجود نیست: